
Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Παύλου και των Πατέρων, δύο έιναι τα αντικείμενα της Λατρείας και μελέτης μας:
-1o. Το Θεανδρικό Πρόσωπο του Σωτήρος Χριστού.
-2ο. Το γεγονός της Αναστάσεως Του.
"...του γνώναι Αυτόν και την δύναμιν της Αναστάσεως Αυτού..." Προς Φιλληπισίους 3,10.
Φυσικά η Ανάσταση προυποθέτει "την κοινωνία των παθημάτων Αυτού".
Δηλαδή το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως Του, δεν στέκει μόνο του, πέφτει από τα χέρια μας, εαν το ξεκόψουμε και το διαχωρίσουμε από Αυτό το Θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Δηλαδή πρέπει να αγαπήσουμε εξ όλης καρδίας μας τον Κύριο. Άπαξ και τον αγαπήσουμε, εύκολα "του κάνουμε τα χατίρια", δίοτι ηχμαλωτίσθει η καρδία ημών εκ της εκπάγλου Χάριτος Αυτού. Έτσι προηγήται πρώτα η προσωπική σχέση της κάθε ψυχής προσευχητικώς με τον Νυμφίο Χριστό και έπεται ευθύς αμέσως η ακώλυτος τήρησις των Αγίων Εντολών Αυτού. "...οι εντολαι Αυτού βαρείαι ουκ εισί..." όπως λέγει ο Ιωάννης της αγάπης. Αυτό φαίνεται και στη Θεία Λειτουργία. Το Ευαγγέλιο σινάμα με το Δισκοπότηρο - Ανάσταση και Πρόσωπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου